proefmodellen hoeven er absoluut niet altijd gelijk helemaal slick en ‘af’ uit te zien. Om feedback op te halen of mensen een idee te laten ervaren, kan een ‘low-fidelity’ of papieren prototype al genoeg zijn. In dit voorbeeld gingen hulpverleners als Life Tinder Profielen de straat op en spraken met mensen over het effect van zelf je hulpverlener mogen kiezen op basis van een profiel.
Een onderwerp als uitbuiting is lastig om in een klas te bespreken. Vooral omdat er veel schaamte heerst onder leerlingen die er mee te maken hebben gehad. Om erachter te komen wat voor vorm aansluit bij de jongeren om over dit onderwerp te praten, maakten we 3 kleine proefmodellen. Een instagram game, een escape game en een test bot. We werkten niet alle proefmodellen compleet uit, maar op zo'n manier met dezelfde lesstof zodat we goed konden vergelijken bij welke proefmodel het gesprek ontstond en waarbij de lesstof het beste bleef hangen.
Om de waarde van robotica te verkennen voor ouders die opvoeden hebben we i.s.m. de TU Delft leuke interactie opdrachten gedaan met een NOA robot die ze al gebruikten. We hebben toen geleerd dat robots iets toevoegen omdat ze altijd bereikbaar zijn, gezellig zijn en vooral omdat ze geen gevoel van veroordeling hebben. Door gebruikt te maken van een bestaande robot, hebben we geleerd dat er weldegelijk een meerwaarde is voor robots en we gelukkig niet eerst bakken met geld en tijd hebben geïnvesteerd in complexe motoriek om te lopen of te grijpen.